عمارت دهدشتی( عمارت روغنی) یکی از بناهای تاریخی شهر بوشهر مربوط به دورهٔ قاجاریه می باشد که توسط حاج غلامحسین دهدشتی که تاجر روغن بوده احداث گردیده و به «عمارت دهدشتی» مشهور شده‌است. این بنا در بافت قدیم در محله کوتی شهر بوشهر واقع می‌باشد. اسناد تجاری زیادی در این خانه پیدا شده که هم اکنون طبقه بندی شده و در سازمان میراث فرهنگی نگهداری می‌شوند. بعضی از اسناد به خط برجسته سیاق است و قدمت برخی از تمبرهای اسناد به ۲۰۰ سال پیش می‌رسد. عمده مصالح تشکیل دهنده آن را گچ، سنگ های مرجانی، آهک، چوب ساج و صندل تشکیل می دهند. پوشش سقف از چوب صندل است. سقف اتاق پذیرایی نقاشی رنگ و روغن شده که برگرفته از نقاشی اروپایی می‌باشد. تزیینات و گچبری بسیار زیبایی در داخل اتاق‌ها و سیستم در و پنجره ها به کار گرفته شده‌است که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌نماید. هم چنین گره چینی هلال‌ها، درها، کنده کاری روی اتاق‌ها و پنجره‌های دیواری از عوامل تزیین است. شیشه‌های رنگی باعث تلطیف نور و زیبایی بیش تر ساختمان شده‌اند. ساختمان دارای چند ارسی زیبا با گره چینی و شیشه‌های رنگی است. عمارت دهدشتی کاربری تجاری و مسکونی داسته که اخیرا به عنوان موزه پزشکی خلیج فارس توسط شهرداری بافت تاریخی بوشهر احیاء شده است.
نکته قابل توجه در خلاقیت مرمت و کاربری جدید این بنا اینست که با هدف تامین فضاهای خدماتی و تکمیلی همچون فضاهای اداری، کتابخانه، مخاذن و انبار و غیره در کنار عمارت ساختمانی، با احترام به جلوه بیرونی عمارت همچون رنگ و تراز طبقات و بازشوها و رعایت تناسبات آن ساخته شده و در نهایت این دو توسط پل به هم ارتباط پیدا کرده است.شمای کلی این پل ها که در دو طبقه اجرا شده است ملهم از پرده های چوبی خانه های سنتی بوشهر است و به لحاظ کارکردی همچون ساباط در معماری سنتی از این دو بنای ساخته شده در دو دوره معماری مختلف یک کل واحد ساخته است.
تاریخ انتشار: 95/4/12