مرمت گران میراث ماندگار

ارگ کریم‌خان که با نام زندان کریم‌خان نیز شناخته می‌شود، در سال ۱۱۰۸ هجری قمری و به دستور کریم‌خان زند، موسس سلسله‌ی زندیان در شیراز ساخته شد.

از منابع جغرافیایی و تاریخی چنین بر می آید که جلگه شیراز دارای پستی و بلند های زیادی بوده و در گوشه و کنار آن گودال های زیادی وجود داشته است.برای نخستین بار کریم خان زند دستور داد که قسمت های زیادی از جلگه شیراز را تسطیح کنند. مولف تاریخ گیتی گشا شرح واقعه را که چگونه به فرمان خان زند جوانان قوی بنیه را از سراسر ایران جمع کردند تا آن جا که تعداد آن ها به ۱۲ هزار نفر رسید. سپس این گروه تحت نظر خود خان زند و معماران آن زمان به تسطیح پستی ها و گودال های شیراز همت گماشتند و این نخستین اقدام برای رفع این مشکل بزرگ در طول تاریخ این شهر بود.با این حال هنوز تعدادی گودال در شیراز وجود دارد.شیراز از لحاظ شکل زمین دارای شیبی از شمال به جنوب و از سوی غرب به شرق بوده است.غیر از این شیب ها،در شیراز قدیم زمین های گود و پست زیاد بوده است که در لهجه شیرازی به ان گود تلمب یا تلمپ(tulamb) می گویند.در قدیم و پیش از نوسازی های جدید شهری در دوره معاصر این گودال ها در زندگی مردم شهر نقش مهمی را ایفا می کرد.این گودال ها در مواقعی مفید بوده و در مواردی برای اهالی شهر مضر و خطرناک.معمولا در شیراز قدیم سعی می کردند از این گودال ها به ویژه ان ها که درون شهر و یا نزدیک شهر هستند،استفاده کنند.نام برخی از این گودال ها هنوز در بین مردم زبان زد است و جز محلات شهر به شمار می رود.

قاآنی شیرازی فرزند میرزا محمد علی گلشن است که خود نیز یکی از شعرا بوده است. میرزا محمد گلشن دارای سه فرزند بود: حاج میرزا محبلی، میرزا حبیب الله و میرزا اکبر ندیم. این سه برادر در یک خانه در میدان شاه شیراز( نزدیک بی بی دختران) اقامت داشته اند.

آبش خاتون دختر اتابک سعدابن ابوبکر بن سعد زنگی و ترکان خاتون، ملکه ایران در قرن هفتم قمری بود و تنها فرمانروای زن استان فارس می باشد که از سوی ایلخان مغول، اتابک شیراز بوده است.